Rusya Gossovet’i çölleşmeyle mücadeleyi ulusal projeye almayı önerdi

Rusya’da çölleşme ve arazi bozulumuyla mücadelenin, gıda güvenliğinin teknolojik olarak sağlanmasına yönelik ulusal projeye dahil edilmesi önerildi. Öneri, Rusya Federasyonu Devlet Konseyi’nin (Gossovet) “Tarım” alanından sorumlu komisyonunun başkanı ve Stavropol Bölgesi Valisi Vladimir Vladimirov tarafından dile getirildi.

Sistemik Bir Tehdit Olarak Çölleşme

Yapılan açıklama, uzun yıllardır biriken ve artık sistemik bir tehdit haline gelen çölleşme sorununu devletin resmî düzeyde kabul ettiğine işaret ediyor. Yetkililer, sorunun artık ertelenemeyecek boyuta ulaştığını ve somut adımlar atılması gerektiğini vurguluyor.

120 Milyon Hektar Arazi Risk Altında

Resmî verilere göre Rusya’da 120 milyon hektardan fazla arazi, çölleşme ve toprak bozunumu tehdidi altında bulunuyor. Bunun 84 milyon hektarlık kısmını, ülkenin başlıca tarım bölgelerindeki tarım arazileri oluşturuyor.

Bozunan arazi alanı her yıl 400–500 bin hektar artış gösteriyor.

Nedenler: Erozyon ve İklim Değişikliği

Arazi bozulumunun başlıca nedenleri arasında:

• Su ve rüzgâr erozyonu
• İklim değişikliğine bağlı kuraklaşma
• Uzayan kuraklık dönemleri
• Toz fırtınaları

özellikle öne çıkıyor. Güney bölgeleri, son yıllarda yaşanan kuraklıklarla birlikte çölleşme riskini en yoğun hisseden alanlar arasında yer alıyor.

Ulusal Proje ile Finansman ve Koordinasyon

Çölleşmeyle mücadelenin “Gıda Güvenliğinin Teknolojik Olarak Sağlanması” ulusal projesine dahil edilmesi, konuya yüksek düzeyli statü kazandırmayı ve uzun vadede finansman ile bilim–özel sektör–bölge yönetimleri arasında koordinasyon sağlamayı amaçlıyor.

Hedef: Arazilerin Yeniden Üretime Kazandırılması

Yetkililer, mücadele kapsamında:

• Orman kuşaklarının yeniden tesis edilmesi (agroormancılık),
• Sulama ve drenaj yatırımlarının artırılması,
• Toprağın rüzgârla taşınmasına ve besin kaybına karşı korunması,
• Dayanıklı tarım teknolojilerinin yaygınlaştırılması

gibi önlemleri öne çıkarıyor.

Bu adımlar sayesinde, bozulan arazilerin yaklaşık yüzde 20’sinin yeniden üretime kazandırılması ve verimliliğin yüzde 18–41 oranında artırılması hedefleniyor.