İngiltere’de Cranfield ve Warwick üniversitelerinin araştırmasına göre, özellikle pirinçte doğru çeşit seçimi ve genetik odaklı bitki ıslahı, tarım sektöründeki metan emisyonlarının azaltılmasında gübre kullanımından daha etkili sonuçlar veriyor.
Modern tarım uygulamaları, küresel ölçekte sera gazı emisyonlarının önemli kaynakları arasında yer alıyor. İngiltere’de faaliyet gösteren Cranfield Üniversitesi ile Warwick Üniversitesi’nden bilim insanlarının yürüttüğü yeni bir araştırma, tarımsal üretimde bitki genetiğinin çevresel etkiler üzerindeki rolünü ortaya koydu.
Araştırmaya göre, bitkilerin genetik yapısı, özellikle metan (CH₄) salımı üzerinde gübre kullanımına kıyasla daha belirleyici bir etkiye sahip. Çalışmada, doğru bitki çeşidi seçiminin metan emisyonlarını anlamlı ölçüde azaltabildiği tespit edildi.
Bilim insanları, bu etkinin en belirgin şekilde pirinç üretiminde görüldüğünü belirtiyor. Pirinç tarlalarında ortaya çıkan metan salımının, büyük ölçüde kullanılan çeşitlerin kök yapısı ve toprakla etkileşim özelliklerine bağlı olduğu vurgulanıyor.
Öte yandan, diazot monoksit (N₂O) emisyonlarının ise ağırlıklı olarak gübre kullanım miktarı ve yöntemleriyle ilişkili olduğu ifade ediliyor. Bu durum, sera gazı türlerine göre farklı azaltım stratejilerinin geliştirilmesi gerektiğine işaret ediyor.
Araştırmacılara göre; verimlilik, kök gelişimi ve azot kullanım etkinliği gibi genetik özelliklere odaklanan bitki ıslahı çalışmaları, tarım sektöründe metan emisyonlarının düşürülmesinde önemli bir araç olabilir. Bu yaklaşım hem üretim verimliliğini korumayı hem de çevresel etkiyi azaltmayı hedefleyen sürdürülebilir tarım politikalarına katkı sunuyor.
Kaynak:Tarım Pusulası
Yorum Yazın